Hans Inge Myrvold (Sp) [11:34:30 ] (ordførar for sakene):
Som det kjem fram av sakene og komitéinnstillinga, er komiteen veldig
samla i synet når det gjeld både innlemminga av forordninga og også
dei aktuelle lovendringane som er føreslått i den samanhengen. Me
kjenner til at føremålet med forordninga, som erstattar eit tidlegare
direktiv, nærmare bestemt 2001/82/EF, er å auka tilgjengelegheita
av legemiddel til dyr, effektivisera godkjenningsordningane, stimulera
til meir konkurranseevne og innovasjon og ikkje minst bidra til ein
effektiv indre marknad – og då styrkja EU sin kamp og arbeid med
å kjempa mot antimikrobiell resistens, AMR. Komiteen sluttar seg
til lovendringane og godtek EØS-komiteen si tilråding om å innlemma
denne som ein del av EØS-avtalen.
Samtidig er det
viktig å seia at det har kome ein del reaksjonar, særleg reaksjonar
frå nære naboland i Norden og andre EU/EØS-land knytte til situasjonsbeskrivingane
rundt denne forordninga. Særleg har ein sett sterke reaksjonar knytte
til innføring og innlemming av desse reglane i Danmark. Desse reaksjonane
har i stor grad kome i etterkant av komiteen si reelle behandling
her på Stortinget. Difor er det viktig for meg som saksordførar
å gjera greie for komiteen sitt syn på dette, og eg vil berre presisera
at komiteen i behandlinga har følgt dei tilrådingane som har kome
frå alle matdepartementa i så måte, både Helse- og omsorgsdepartementet,
Næringsdepartementet og Landbruks- og matdepartementet. Alle har
vore tydelege i si tilråding til Stortinget.
Etter å ha både
lese og sett korleis bl.a. Danmark har vurdert denne forordninga,
har eg vorte kjend med Mattilsynet sine faglege vurderingar. Forordninga
inneheld bl.a. reglar om dyrehelsepersonell sin bruk av legemiddel,
og det har vore ein diskusjon om forståinga av fleire av føresegnene
i forordninga. Det er kjent. Fleire av landa opplever at føresegnene
vert oppfatta som ei innskrenking av dyrehelsepersonell sin forskrivingsrett
ved at ein tilsynelatande krev at dyrehelsepersonellet må retta
seg strengt etter dei vilkåra som går fram av preparatomtalen av
legemiddelet, og ikkje kan tilpassa behandlinga i ein konkret behandlingssituasjon.
Det er denne bokstavtru tilnærminga til saka som Danmark har hatt, men
som ikkje vert delt av norske myndigheiter. Det finst unntak i artikkel
106 og i artiklane 113 og 114 i forordninga, som gjer at når dyrehelsepersonell
ut frå ei forsvarleg fagleg vurdering meiner at den godkjende doseringa
etter eit behandlingsregime elles ikkje vil gje den ønskte behandlingseffekten,
kan ein nytta denne kaskaden, og førstevalet skal då vera å gjera
nødvendige tilpassingar av nettopp dosering eller behandlingstid.
Det er eit sprik
i forståinga av forordninga, der ein eigentleg kan setja Danmark
og vårt andre naboland Sverige i kvar sin posisjon på ytterkanten.
Det er viktig for meg som saksordførar å leggja til grunn at norske
myndigheiter har lagt til grunn ei tolking av dei nye føresegnene
som inneber at antibiotika framleis kan nyttast etter norsk restriktiv
praksis. Det er veldig viktig for meg å formidla herifrå i dag.
Dette er ei sak som komiteen i veldig stor grad er oppteken av.
Antibiotikabruk og AMR har vore diskutert gjennom interpellasjonar til
Stortinget, og det har vore eit særleg fokus frå komiteen på dette.
Det at ein legg til grunn at den restriktive bruken held fram, slik
som ein kjenner det frå norske myndigheiter si side i dag, er utruleg
viktig for oss å leggja vekt på frå Stortinget.
Med det tilrår
eg innstillinga som ein samla komité står bak.
Olaug Vervik Bollestad (KrF) [11:40:16 ] : Jeg takker saksordføreren
for jobben han har gjort når de ulike problemstillingene har dukket
opp, ikke minst når det gjelder multiresistente bakterier både innenfor
dyrehelse – noe som får en konsekvens – og innenfor helse for folk.
Vi vet at denne salen har vært opptatt av å bruke minst mulig antibiotika
i norsk helsevesen og innenfor norsk dyrehelse. Derfor er det utrolig
viktig for oss å vite at vi fortsatt kan det når vi blir innlemmet
i dette arbeidet. Derfor var det viktig for Kristelig Folkeparti
at dette ble både protokollert og sagt fra denne talerstolen.
Hvis statsråden
nå kan si med sikkerhet at vi skal få lov til å ha den strenge holdningen
som vi har hatt til den bruken, og at vår tolkning gjelder, kan
Kristelig Folkeparti gå inn og stemme for dette.
Irene Ojala (PF) [11:41:27 ] : Takk til saksordføreren for
orienteringen. Vedtaket i EØS-komiteen om å innlemme denne forordningen
i EØS-avtalen er gjort med forbehold om Stortingets samtykke fordi
dette har lov- og budsjettmessige konsekvenser. Det er en viktig
forutsetning, som saksordføreren har gjort rede for i dag. Stortingets
flertall vil i dag samtykke og vedta lovendringer under forutsetning
av at norsk restriktiv antibiotikapraksis kan fortsette som i dag.
Likevel er det
sånn at vi i Pasientfokus ikke kommer til å stemme for forslaget
til vedtak i Innst. 381 S for 2021–2022, sak nr. 7, og heller ikke
for innstillingen til vedtak i Innst. 380 L for 2021–2022, sak nr. 8,
om endringer i legemiddelloven. Pasientfokus mener Norge ikke bør
innlemme en forordning som muligens kan øke norsk antibiotikabruk,
slik vi har forstått at det også er bekymringer for i Sverige, Finland
og Danmark. Vi stemmer derfor ikke for.