Samtlige partier har varslet støtte
til komiteens innstilling til II.
Grunnlovsforslaget
hadde følgende ordlyd:
Følgende bestemmelser skal på nynorsk
lyde:
§ 6 første ledd annet punktum skal
lyde:
Berre barn av dronning eller konge,
eller av nokon som sjølv har arverett, kan arve, og barnet må vere
født i lovleg ekteskap.
§ 6 annet ledd skal lyde:
Den ufødde har òg arverett, og barnet
tek sin plass i arvefølgja så snart det kjem til verda.
§ 15 tredje ledd skal lyde:
Når Stortinget har gjort vedtak
om mistillit, kan statsrådet berre utføre dei gjeremåla som trengst
for forsvarleg embetsførsle.
§ 19 skal lyde:
Kongen ser til at eigedommane og
regala til staten blir nytta og forvalta slik Stortinget har fastsett,
og på den måten som er nyttigast for samfunnet.
§ 21 tredje punktum skal lyde:
Embetsmenn som ikkje er norske borgarar,
kan ved lov få fritak frå denne plikta.
§ 22 første ledd første punktum
skal lyde:
Statsministeren, dei andre medlemmene
av statsrådet og statssekretærane kan utan dom avsetjast av kongen
etter at han har høyrt kva statsrådet meiner om det.
§ 23 første ledd første punktum
skal lyde:
Kongen kan gje ordenar til kven
han vil, til påskjøning for framifrå gagnsverk, som må kunngjerast offentleg.
§ 25 annet ledd skal lyde:
Landvernet og andre troppar som
ikkje kan reknast som linetroppar, må aldri brukast utanfor grensene
til riket utan samtykke frå Stortinget.
§ 28 tredje punktum skal lyde:
Det kan likevel gjerast unntak frå
behandling i statsråd for eigentlege militære kommandosaker i den
mon kongen fastset.
§ 29 første ledd skal lyde:
Hindrar lovleg forfall ein statsråd
frå å møte og målbere saker som høyrer til hennar eller hans fagområde,
skal sakene målberast av ein annan statsråd, som kongen konstituerer
til det.
§ 30 annet ledd annet punktum skal
lyde:
Kongen har plikt til å høyre meininga,
men kan ta avgjerd etter eige omdømme.
§ 31 annet punktum skal lyde:
I militære kommandosaker skal avgjerdene
kontrasignerast av den som har målbore saka, men elles av statsministeren
eller, om statsministeren ikkje var til stades i statsrådet, av
den fyrste av dei medlemmene som var det.
§ 36 annet ledd skal lyde:
Handlar ho eller han i strid med
dette, misser vedkommande retten til Noregs trone for seg sjølv
så vel som for etterkommarane sine.
§ 41 første punktum skal lyde:
Er kongen utanfor riket utan å vere
i felt, eller er han så sjuk at han ikkje kan ta seg av regjeringa,
skal den næraste arvingen til trona stå for regjeringa som mellombels
utøvar av kongemakta, så framt ho eller han har nådd myndig alder
for kongen.
§ 50 annet ledd skal lyde:
I kva mon norske borgarar som på
valdagen er busette i utlandet, men elles stettar vilkåra ovanfor,
skal ha røysterett, blir fastsett i lov.
§ 51 skal lyde:
Reglar om manntalsføring og om innføring
av dei røysteføre i manntalet blir fastsette i lov.
§ 53 skal lyde:
Røysteretten misser
a) den som blir dømd for strafflagde
handlingar, i samsvar med føresegner om dette i lov,
b) den som går i teneste for ei
framand makt utan samtykke frå regjeringa.
§ 57 annet ledd skal lyde:
Riket blir inndelt i 19 valdistrikt.
§ 57 femte ledd første punktum skal
lyde:
Talet på stortingsrepresentantar
som skal veljast frå kvart valdistrikt, blir utrekna på grunnlag
av høvet mellom innbyggjartalet og flatevidda i distriktet på den
eine sida og innbyggjartalet og flatevidda i heile riket på den
andre sida.
§ 67 skal lyde:
Representantane som er valde på
den ovannemnde måten, utgjer Kongeriket Noregs Storting.
Alternativ 1:
§ 75 skal lyde:
Det høyrer Stortinget til
a) å gje og oppheve lover; å fastsetje
skattar, avgifter, toll og andre offentlege bører, som likevel ikkje gjeld
etter 31. desember året etter, om dei ikkje blir uttrykkeleg fornya
av eit nytt storting;
b) å ta opp lån på rikets kreditt;
c) å føre oppsyn med pengestellet
i riket;
d) å løyve dei pengesummane som
trengst til statsutgiftene;
e) å fastsetje kor mykje kongen
skal få utbetalt til hoffstaten sin kvart år, og fastsetje den kongelege
familiens apanasje, som ikkje kan vere i fast eigedom;
f) å få seg førelagt protokollane
frå statsrådet og alle offentlege meldingar og papir;
g) å få melding om dei folkerettslege
avtalene som kongen har gjort med framande makter for staten;
h) å kunne gje kven som helst påbod
om å møte for seg i statssaker, så nær som kongen og den kongelege
familien; likevel kan dei kongelege prinsessene og prinsane kallast
inn dersom dei har embete;
i) å revidere lister over mellombels
løner og pensjonar og gjere dei endringane som Stortinget meiner trengst;
k) å utnemne fem revisorar som skal
sjå gjennom statsrekneskapane kvart år og kunngjere utdrag av dei
på prent; revisorane skal få rekneskapane tilsende innan seks månader
etter utgangen av det året som Stortinget har gjeve løyvingar for;
og å gje føresegner om ordninga av desisjonsmakta overfor rekneskapstenestemennene
til staten;
l) å utnemne ein som ikkje er medlem
av Stortinget, som etter nærare føresegner fastsette i lov skal føre
kontroll med den offentlege forvaltninga og alle som er i offentleg
teneste, for å hindre at det blir gjort urett mot den einskilde
borgaren;
m) å gje innføddsrett.
Alternativ 2:
§ 75 skal lyde:
Det høyrer Stortinget til
a) å gje og oppheve lover; å fastsetje
skattar, avgifter, toll og andre offentlege bører, som likevel ikkje gjeld
etter 31. desember året etter, om dei ikkje blir uttrykkeleg fornya
av eit nytt storting;
b) å opne lån på rikets kreditt;
c) å føre oppsyn med pengestellet
i riket;
d) å løyve dei pengesummane som
trengst til statsutgiftene;
e) å fastsetje kor mykje kongen
skal få utbetalt til hoffstaten sin kvart år, og fastsetje den kongelege
familiens apanasje, som ikkje kan vere i fast eigedom;
f) å få seg førelagt protokollane
frå statsrådet og alle offentlege meldingar og papir;
g) å få melding om dei folkerettslege
avtalene som kongen har gjort med framande makter for staten;
h) å kunne gje kven som helst påbod
om å møte for seg i statssaker, så nær som kongen og den kongelege
familien; likevel kan dei kongelege prinsessene og prinsane kallast
inn dersom dei har embete;
i) å revidere lister over mellombels
løner og pensjonar og gjere dei endringane som Stortinget meiner trengst;
k) å utnemne fem revisorar som skal
sjå gjennom statsrekneskapane kvart år og kunngjere utdrag av dei
på prent; revisorane skal få rekneskapane tilsende innan seks månader
etter utgangen av det året som Stortinget har gjeve løyvingar for;
og å gje føresegner om ordninga av desisjonsmakta overfor rekneskapstenestemennene
til staten;
l) å utnemne ein som ikkje er medlem
av Stortinget, som etter nærare føresegner fastsette i lov skal føre
kontroll med den offentlege forvaltninga og alle som er i offentleg
teneste, for å hindre at det blir gjort urett mot den einskilde
borgaren;
m) å gje innføddsrett.
§ 77 skal lyde:
Når Stortinget har gjort same lovvedtaket
to gonger på rad, går vedtaket til kongen med oppmoding om sanksjon.
§ 79 skal lyde:
Når to storting med eitt val og
minst to storting imellom har gjort same lovvedtaket uendra utan
at Stortinget i mellomtida har gjort avvikande endeleg lovvedtak,
og det då blir lagt fram for kongen med dei orda at Hans Majestet
ikkje vil nekte å sanksjonere eit lovvedtak som Stortinget etter
ei grundig vurdering held for gagnleg, så blir det til lov endå
om kongen ikkje gjev sanksjon før Stortinget skilst.
§ 80 annet ledd skal lyde:
I samsvar med reglar i den ordenen
Stortinget har vedteke, kan forhandlingane takast opp att, men dei blir
avslutta seinast siste kvardagen i september.
§ 80 tredje ledd skal lyde:
Innan den tid kunngjer kongen for
Stortinget avgjerda si om dei lovvedtaka som ikkje alt er avgjorde (jf.
§§ 77–79), med anten å stadfeste eller å forkaste dei. Alle dei
han ikkje uttrykkeleg godkjenner, blir rekna som forkasta av kongen.
§ 81 første punktum skal lyde:
Alle lover (så nær som dei etter
§ 79) blir utferda i namnet til kongen, under Noregs rikssegl og
med desse orda: «Vi N.N. gjer kunnig: at Oss er førelagt vedtak
frå Stortinget dagsett dato som lyder slik: (her kjem vedtaket).
§ 86 fjerde ledd skal lyde:
Dei som har teke sete i Riksretten
som valde av Stortinget, blir sitjande jamvel om tida dei er valde for,
går ut før Riksretten har avslutta saka. Like eins blir høgsterettsdommarar
sitjande i Riksretten jamvel om dei går av som medlemmer av Høgsterett.
§ 90 skal lyde:
Ein høgsterettsdom kan ikkje i noko
tilfelle ankast.
§ 91 skal lyde:
Ingen kan utnemnast til medlem av
Høgsterett før ho eller han er 30 år gammal.
§ 100 annet ledd første punktum
skal lyde:
Ingen kan haldast rettsleg ansvarleg
for å ha motteke eller komme med opplysningar, idear eller bodskapar
om det ikkje lèt seg forsvare halde opp imot den grunngjevinga ytringsfridommen
har i sanningssøking, demokrati og den frie meiningsdanninga til
individet.
§ 100 fjerde ledd annet punktum
skal lyde:
Brevsensur kan ikkje setjast i verk,
så nær som i anstaltar.
§ 105 skal lyde:
Krev omsyn til samfunnet at nokon
må gje frå seg sin faste eller rørlege eigedom til offentleg bruk,
skal ho eller han få fullt vederlag av statskassa.
§ 114 første ledd skal lyde:
Til embete i staten kan det berre
utnemnast norske borgarar som talar språket i landet og
a) anten er fødde i riket av foreldre
som då var norske statsborgarar,
b) eller er fødde i utlandet av
norske foreldre som då ikkje var statsborgarar i noko anna land,
c) eller har opphalde seg i riket
i 10 år,
d) eller får innføddsrett av Stortinget.
§ 115 annet ledd skal lyde:
Føresegnene i denne paragrafen gjeld
ikkje ved deltaking i ein internasjonal samskipnad der avgjerdene
berre har reint folkerettsleg verknad for Noreg.
§ 117 annet punktum skal lyde:
Dei nærare vilkåra for korleis han
skal stå ved lag til størst mogleg nytte for staten og gagn for
landallmugen, blir fastsette av det fyrste eller andre stortinget.
§ 119 annet ledd skal lyde:
Korleis denne grunnsetninga skal
gjennomførast, og kva unntak ho skal ha, blir fastsett i lov.
§ 121 første ledd tredje punktum
skal lyde:
Ei slik endring må likevel aldri
stri mot prinsippa i denne grunnlova, men berre gjelde modifikasjonar i
einskilde føresegner som ikkje endrar ånda i denne konstitusjonen,
og to tredjedelar av Stortinget må vere samde i ei slik endring.»