Begrunnelse

Frå 1. juli i år er det gjort ei endring av Posten sitt tilbod når det gjeld utlevering av aviser til husstandar. Det er ikkje slik lenger at dei som er avhengig av Posten, dvs landpostbod-ruter, får aviser kvar dag. (Laurdagane er som før, og i samsvar med stortingsvedtak, utført av eige bod). Landpostbodet leverer framleis ut aviser til butikkane og til dei som har eigen postboks kvar dag. Dette verkar å vere ei medviten forskjellsbehandling av folk som bur i distrikta, og då særleg dei som bur spreiddbygt. Det verkar også rart at stortinget kan krevja at avisene sjølve leverer ut om laurdagane, når staten sjølv, ved Posten, ikkje er pålagt det samme på alle andre kvardagar.

Svært mange lokalaviser har tilpassa seg, og kjem berre ut på to eller tre dagar i veka. Men postkundar i distrikta får altså ikkje nasjonale dagsaviser kvar dag lenger. Svært mange har tilgang til digitale aviser. Vi veit likevel at for mange blir avislesinga redusert og meir overflatisk ved at ein berre les nyhenda på nett, for ikkje å snakka om «langlesing» / fordjuping. Det er og ei demokratisk utfordring at informasjon ikkje blir likt tilgjengeleggjord i heile landet. Vi veit det er ein stor forskjell i digital kompetanse blant eldre, og at denne kompetansen er dårlegare i distriktskommunar. Derav har resultatet av omlegginga skapt større forskjellar og ein utanforskap for enkelte eldre.

Dette verkar ikkje å vera intensjonen til lovendringa i 2019, og det verkar som departementet har late posten få ein større fridom i mandatet sitt til å tolka lova utover det som var tenkt.