Bjørn Jacobsen (SV): Regjeringa skjerpar lover og reglar for å verna strandsona og sikra allemannsretten, men likevel kan Giske kommune omregulere eit friluftsområde for ein industri som ikkje treng liggje på stranda. Samstundes kan Møre og Romsdal fylke unngå å kommentere denne reguleringa og såleis godkjenne ho.
Spørsmålet vert om statsråden kan stoppe dette prosjektet straks, før utbygginga kjem i gang sidan ho bryt med Regjeringa sin politikk?
Begrunnelse
I 2005 omregulerte Giske kommune ein del av eit LNF-område til industri, for at Kulturinvest AS-v. The Margarets-skulle få byggja eit lydstudio.
- I Kommuneplanen for 2003 - 2015, føresegner og retningslinjer til arealdelen, står det i raudt:
- I område som er sett av til LNF- område, kan utbygging og frådeling ikkje godkjennast for anna enn stadbunden næringsverksemd Jfr. PBL§ 20-6.
- Eit musikkstudio treng ikkje å ligge ved sjøkanten .
Det var ingen krav om konsekvensanalyse, trass i at dei tok deler av badestranda, og at det er eit fuglereservat i enden av stranda.
Naboar og grunneigarar vart ikkje varsla, anna enn gjennom ei lita annonse i pressa.
Området vart freista omregulert til industri i 1987, då vart det og ein protestaksjon frå lokalbefolkninga, (den gongen vart dei høyrde).
I tilråding til vedtaket står det: "Giske kommuneplanutval finn å imøtekomme protesten...."og som kommentar til saka: " Det er svært uheldig dersom det aktuelle strandområdet skal verte øydelagt av eit industriområde."
Giske skule FAU 2005 seier m.o.a. : "Giske er ei lita og tettbygd øy, og vi vil seie frå om at vi må ta vare på den strandsona som vi har igjen urørt for oss og for framtida."
Fylket godkjende omregulering til industri i 2005, det er uvisst om dei var klår over vedtaket frå 1987.
I fjor fekk to naboar - to gamle koner - nabovarsel om bygging. Lydstudioet skal vera 250m2 og 7,6m høgt + grunnmur. Der skal vera 5 soverom og stor bueining, Det skal ha glasfasade med einvegs-glas mot badestranda. Det skal, ifylgje leiaren i the Margarets, gje ein arbeidsplass.
Eine naboen melder merknad til saka. Det vert danna ein interesseforreining som på ei helg samla 100 underskrifter (berre folk som bur på øya, der bur om lag 600). Dei sender også merknad til saka.
Teknisk utval godkjenner utbygginga. Men då dei fekk frå ordførar og rådmann forståing av at dei ikkje kunne gjera anna, sidan dette var innan reguleringsplanen for området. Merknad frå nabo og oppmoding frå 100 øybuarar vart ikkje teke til fylgje.
Fylket godkjenner bygget, men ikkje overnatting. Dei ser bort frå oppropet frå øybuarane, dei "er ikkje part i saka". Dei vurderer berre klagen frå den eine personen som juridisk har klagerett. ( Fylket seier "Friluftsinteresser i området kan soleis ikkje utgjera ein avgjerande grunn for å nekta omsøkt tiltak.")
Det er allereie søkt om dispensasjon frå Plan- og Bygningslova for overnatting. Utbyggjarane viser til kommunen, og seier i pressa at det kjem til å gå greitt.
Bygget kjem til å dominera stranda fullstendig. Med plassering heilt i sjøkanten, avgrensar det tilgang til, og bruk av området for badegjester, turfolk, ryttarar, joggarar, barnehagar osv.