2. Merknader frå komiteen
Komiteen, medlemene frå Arbeidarpartiet, Jorodd Asphjell, Jan Bøhler, Sonja Mandt-Bartholsen, Gunn Olsen og Dag Ole Teigen, frå Framstegspartiet, Jan-Henrik Fredriksen, Vigdis Giltun og leiaren Harald T. Nesvik, frå Høgre, Inge Lønning og Sonja Irene Sjøli, frå Sosialistisk Venstreparti, Kirsti Saxi, frå Kristeleg Folkeparti, Laila Dåvøy, frå Senterpartiet, Trygve Slagsvold Vedum, og frå Venstre, Gunvald Ludvigsen, er einig med Regjeringa i at det er nødvendig å setta inn tiltak mot de økte kostnadene ein har til advokathjelp opp mot Norsk pasientskadeerstatning (NPE).
Komiteen sluttar seg til Regjeringas forslag om eit nytt andre ledd i pasientskadeloven § 11 som opnar for at Kongen i forskrift kan gi nærmare reglar om dekking av advokatutgifter, mellom anna reglar om at statens offentlege salærsatsar skal brukast.
Komiteens medlemmer fra Fremskrittspartiet mener det kan være en fare for at pasientskadesaker kan bli nedprioritert av erfarne advokater ved innføring av den foreslåtte salærsatsen, men ser at hensynet til lik behandling og behovet for å ha kontroll med utgiftene er viktig.
Imidlertid viser disse medlemmer til at tilsvarende ordning med offentlig salærsats for advokater bl.a. også gjelder i straffeprosessen for offentlig oppnevnt forsvarer. Disse medlemmer mener at en offentlig salærsats vil føre til en likebehandling i forhold til hva som blir dekket etter at rett til dekning av advokatutgifter er tilstått av NPE.
Disse medlemmer ser det som viktig at selve størrelse på salærsatsen vurderes og eventuelt endres slik at man sikrer bistand fra gode advokater, og vil på bakgrunn av dette støtte Regjeringens forslag til innføring av forskrift om offentlige salærtakster for advokatarbeid i forbindelse med behandling av saker i NPE.
Komiteen sitt fleirtal, medlemene frå Arbeidarpartiet, Høgre, Sosialistisk Venstreparti, Kristeleg Folkeparti, Senterpartiet og Venstre, sluttar seg også til forslaget om at eit nytt tredje ledd i pasientskadeloven § 11 som inneber at ein advokat som tek på seg eit oppdrag for ein klient som ønskjer å fremje eit krav mot NPE etter pasientskadeloven, eller som klagar på NPEs vedtak til Pasientskadenemnda, ikkje kan krevja eller ta imot betaling etter høgare timesatsar enn den offentlege salærsatsen.
Komiteens medlemmer fra Fremskrittspartiet kan ikke se at innføring av salærtakst betalt av NPE bør begrense klagerens/pasientens valgmulighet når det gjelder tilgjengelige advokater og samtidig retten til å bruke egne midler etter eget ønske.
Slik disse medlemmer ser det, vil mulighet til å legge deler av saksbehandlingen utenfor det området NPE eller Pasientskadenemnda har godkjent, som ikke omfattes av forskriften, allikevel kunne føre til at pasienten får en høyere regning. Disse medlemmer mener at pasienten/klageren på forhånd bør kunne kreve vedtak om hvor stor del av advokathonoraret som vil bli dekket, og på den bakgrunn ta beslutning om valg av advokat ut fra egen økonomisk situasjon.
Disse medlemmer vil ikke støtte forslaget om nytt tredje ledd i § 11 i pasientskadeloven om at det ikke kan kreves ytterligere vederlag fra pasienten ved innføring av en offentlig salærsats.
Komiteen støttar forslaget om at søksmålsfristen for domstolsprøving forlengjast frå fire til seks månader, slik at pasienten får noko meir tid til å vurdere om det skal reisast søksmål, utan at saka blir utsett for mykje.