Proposisjonen inneheld framlegg til lov om endring i bilansvarslova § 10 andre leddet som gjeld skadebot ved skade gjort av ukjend motorvogn.

Bilansvarslova § 10 andre leddet gjeld i dag berre skade på folk, gangklede og medbrakte vanlege bruksting, samt på fast eigedom. I proposisjonen gjer departementet framlegg om å utvide skadebotvernet til òg å dekkje dyr, med unntak av lause hundar.

I eit høyringsbrev vart det foreslått å utvide skadebotregelen til å omfatte husdyr. Ingen av høyringsinstansane går direkte mot dette framlegget, og fleire instansar stør framlegget fullt ut. Fleire av høyringsinstansane har likevel merknader til kor langt ei utviding bør gå (kva for dyr som skal omfattast) og til korleis lova bør formast ut. I proposisjonen er utdrag av høyringsuttalene attgjevne. Nokre meiner at framlegget kan skape avgrensingsvanskar i praksis, og at det bør vurderast om ikkje all skade valda av ukjend motorvogn bør vere omfatta av bilansvarslova § 10 andre leddet. Andre meiner at ein ikkje bør skilje mellom kjend og ukjend motorvogn som skadevaldar når det gjeld skade på dyr.

Justisdepartementet meiner at ein ved utforminga av reglar om ansvar for ukjend motorvogn må leggje stor vekt på bevisomsyn, og vil difor ikkje gjere framlegg om ein allmenn rett til skadebot ved tap årsaka av ukjend motorvogn. Dei økonomiske konsekvensane for Trafikkforsikringsforeningen ville truleg bli store, og departementet har ikkje greidd ut saka på så brei basis at det er tilrådeleg med ei så omfattande endring.

Departementet meiner at ei utviding av skadebotvernet vil vere særleg velgrunna for dyr som tradisjonelt beiter i utmark utan stadig tilsyn frå eigaren, men at det ikkje er vesentlege omsyn som talar mot å gje skadebotvern også til eigarane av andre dyr. Departementet er samd med Den norske Advokatforening i at verkeområdet for § 10 andre leddet bør vere det same som for § 5 bokstav c. Denne lovføresegna gjeld skade som blir dekt når motorvogna er kjend, og det einaste som her er unnateke er «hund som går laus».

Departementet legg til grunn at lovendringa ikkje vil gje særleg auke i trygdepremiane, men den vil kunne gje ein viss auke i talet på saker til handsaming i Trafikkforsikringsforeningen. For staten vil lovendringa ikkje ha nemnande økonomiske og administrative konsekvensar.