Komiteen syner til proposisjonen og til merknadene og rår Odelstinget til å gjere slikt

vedtak til lov om Opplysningsvesenets fond.

§ 1. Opplysningsvesenets fond

       Opplysningsvesenets fond er skipa ved lov 20. august 1821 og består av den delen som er att av « det Geistligheden beneficerede Gods » og seinare tileigna eller tillagde eigedommar og kapital.

§ 2. Formålet med lova

       Lova skal sikre at fondet kjem Den norske kyrkja til gode og at verdiane blir bevarte og gir avkastning i samsvar med Grunnlova § 106.

§ 3. Partsstilling

       Fondet har sjølv rettar og plikter, er part i avtalar med private og offentlege styresmakter og har partsstilling overfor domstol og andre styresmakter.

§ 4. Forvalting

       Fondet blir forvalta av Kongen, som mellom anna fastset korleis fondet skal organiserast og tek avgjerder om rettslege disposisjonar av fondets eigedelar.

§ 5. Fondets eigedelar

       Eigedommane og kapitalen til fondet kan ikkje gjevast bort eller brukast opp.

       Ved avhending av fondets eigedelar skal vederlaget leggjast til kapitalen.

§ 6. Bruk av avkastinga frå fondet

       Avkastinga frå fondet skal først dekkje fondet sine utgifter. Ut over dette kan avkastinga leggjast til kapitalen og gjevast til kyrkjelege formål etter nærare avgjerd av Kongen.

§ 7. Særlege heimelsforhold

       Ein prestegard eller ein prestebustad som hører til eller ligg til vedkommande presteembete etter særleg rettsgrunnlag eller heimelsbrev, skal forvaltast på same måten som eigedommane til fondet.

       Driftsinntekter og vederlag ved avhending av eigedom som nemnt i første ledd går inn i fondet, men kan berre disponerast til fordel for vedkommande embete.

       Reglane i første og andre ledd gjeld ikkje så framt anna følgjer av vedkommande eigedom sitt heimelsdokument.

§ 8. Avgrensing av verkeområdet for lova

       Lova gjeld ikkje for Svalbard.

§ 9. Iverksetjing og oppheving av andre lover m.v.

       Lova tek til å gjelde frå den tid Kongen fastset.

       Frå den tid lova tek til å gjelde, blir følgjande lover oppheva:

1.	Lov av 1. august 1821 angaaende de Nordlandske Kirkers Salg.

2.	Lov av 20. august 1821 angaaende det beneficerede Gods.

3.	Lov av 19. juni 1882 om Salg af det Overflødige af Embetsgaarde.

4.	Lov av 23. februar 1923 om anvendelse av visse prestegårdsinntekter.

5.	Lov av 9. desember 1955 nr. 11 om presteboliger og prestegårder.

       Frå same tid blir det gjort følgjande endring i lov av 23. juni 1888 nr. 3 om særlige bestemmelser angaaende Leilændingsgods tilhørende Stamhuse og visse Stiftelser m.v.:

§ 12 blir oppheva.

Oslo, i kyrkje-, utdannings- og forskingskomiteen, den 14. mars 1996.

Jon Lilletun,	Ottar Kaldhol,	Siri Frost Sterri,
leiar.	ordførar.	sekretær.