1. Innledning

       Til Odelstinget.

       I lov av 11. juni 1993 nr. 85 om endringer i særlovgivningen for kommuner og fylkeskommuner vart det gjort ei endring i lov av 22. juni 1962 nr. 8 om Stortingets ombudsmann for forvaltningen § 4 bokstav f. Før lovendringa hadde denne føresegna fylgjande ordlyd:

       Etter lovutkastet i Ot.prp. nr. 59 (1992-1993) gjeld forslaget om endring i § 4 bokstav f heile bokstaven, men berre føresegna i fyrste punktum sto på prent. Føresegna i andre punktum vart altså ikkje teken med, korkje i lovutkastet i proposisjonen eller i det seinare lovvedtaket. Førearbeida omtalar ikkje forslaget til endring i ombudsmannslova nærare, og omtala av lovutkastet del II i proposisjonen punkt 4.9.2 side 103-104 tyder på at bortfall av føresegna i andre punktum ikkje var tilsikta.

       Stortingets ombudsmann for forvaltningen har i brev 24. juni 1994 til Stortingets presidentskap teke opp dette lovvedtaket og bede « om at det blir overveiet å fremme forslag til lovendring slik at den tvil som her er oppstått om ombudsmannens kompetanse kan bringes av verden ». Stortingets presidentskap har i brev 21. september 1995 til Kommunal- og arbeidsdepartementet bede om at det vert teke initiativ til å rette opp feilen.

       Justisdepartementet kan etter samråd med Kommunal- og arbeidsdepartementet stadfeste at den aktuelle formuleringa i lovutkastet i Ot.prp. nr. 59 (1992-1993) grunna seg på ein inkurie, og gjer i samsvar med dei nemnde oppmodingane frå Ombudsmannen og Stortingets presidentskap framlegg om å rette opp teksten i ombudsmannslova § 4 bokstav f, slik at føresegna i tidlegare andre punktum på ny vert teken inn. I tillegg gjer departementet framlegg om ei reint språkleg oppretting av føresegna i fyrste punktum, ved at ordet « kommunestyre » vert endra til « kommunestyret ».

2. Komiteen sine merknader

       Komiteen, medlemene frå Arbeidarpartiet, Sigvald Oppebøen Hansen, Dagny Gärtner Hovig, Tom Thoresen og Rita Tveiten, frå Senterpartiet, Edvard Grimstad og Marit Tingelstad, frå Høgre, Jan P. Syse og Petter Thomassen, frå Sosialistisk Venstreparti, Kjellbjørg Lunde, frå Kristeleg Folkeparti, Dag Jostein Fjærvoll, og frå Framstegspartiet, Carl I. Hagen, har merka seg at dette lovframlegget har sin bakgrunn i at ombudsmannslova § 4 bokstav f - som omhandlar Ombodsmannen sin kompetanse - blei endra ved lov 11. juni 1993 nr. 85 om endringar i særlovgjevinga for kommuner og fylkeskommuner. I ombudsmannslova § 4 bokstav f blei ordlyden i fyrste punktum endra m.a. for å få inn ei henvisning til dei nye kommunale organ. Ved denne endringa av lova blei føresegna i § 4 bokstav f andre punktum ikkje teken med i den nye lovteksten, noko som ikkje var tilsikta med den aktuelle lovendringa. Lovframlegget i Ot.prp. nr. 8 (1995-1996) er såleis nødvendig for å retta opp ein utilsikta endring av ombudsmannslova, og ombudsmannslova § 4 bokstav f andre punktum får såleis etter denne endringa same ordlyd og innhald som før endringa av 11. juni 1993.

       Det vert i tillegg gjort framlegg om ein reint språkleg oppretting av føresegna i § 4 bokstav f fyrste punktum.

3. Komiteen si tilråding

       Komiteen har elles ikkje merknader til lovframlegget og rår Odelstinget til å gjere slikt

I.

I lov av 22. juni 1962 nr. 8 om Stortingets ombudsmann for forvaltningen vert det gjort fylgjande endring:

§ 4 bokstav f skal lyde:

f) avgjørelser som etter bestemmelse i lov bare kan treffes av kommunestyret eller fylkestinget selv, med mindre avgjørelse er truffet av formannskapet, fylkesutvalget, et fast utvalg, kommunerådet eller fylkesrådet etter lov av 25. september 1992 nr. 107 om kommuner og fylkeskommuner § 13 . Avgjørelse som her nevnt kan Ombudsmannen likevel ta opp til undersøkelse av eget tiltak når han finner at hensynet til rettssikkerheten eller andre særlige grunner tilsier det.

II.

       Lova tek til å gjelde straks.