Liv Signe Navarsete (Sp): Har Noreg fjerna kravet om at entreprenøren og fagleg leiar for utanlandske byggefirma må ha hatt bustad i Noreg i minst eitt år, når blei dette kravet fjerna, og dersom kravet blei fjerna etter 1995, korleis kan det då vere korrekt at Noreg sitt opningstilbod i TISA ikkje medfører nokon endringar frå Noreg si bindingsliste i GATS frå 1995?
Begrunnelse
9. februar i år sende eg eit skriftleg spørsmål til utanriksministeren om TISA-avtala. Her spurde eg om TISA-avtala, dersom Noregs opningstilbod i TISA-forhandlingane ikkje blir endra på det relevante området, vil gjere Noreg forplikta til å tillate internasjonale byggefirma frå TISA-landa å etablere seg som AS i Noreg på lik linje med norskeigde byggefirma.
I sitt svar datert 16. februar skriv utanriksministeren at Noreg heilt sidan 1995, gjennom GATS, har «vore forplikta til å tillate utanlandske byggefirma frå WTO-landa å etablere seg i Noreg på lik linje med norskeigde byggefirma utan nokon form for diskriminerande tiltak».
I Noregs bindingsliste frå 1995 står det like fullt eit heilt klart krav overfor utanlandske firma som vil operere i Noreg. I vedlegg nr. 2 til St. prp. nr.65 1993-94, side 308, kan ein lese følgjande restriksjon på nasjonal handsaming innan bygg og andre relaterte ingeniør tenester:
«Entreprenøren og faglig leder for virksomheten må i minst 1 år ha hatt bopel i Norge og fremdeles bo der. I særlige tilfeller kan det gjøres unntak. Dersom entreprenøren flytter fra Norge vil godkjennelsen falle bort inntil han igjen har bopel i Norge.»
I Noregs opningstilbod for TISA-forhandlingane kan eg ikkje sjå at Noreg har lagt inn tilsvarande restriksjon for nasjonal handsaming.