§ 25 første og annet ledd
skal lyde:
Alternativ 1:
Kongen har høyeste
befaling over rikets forsvarsmakt. Denne makt må ikke
forøkes eller forminskes uten Stortingets samtykke. Den må ikke
overlates i fremmede makters tjeneste, og ingen fremmede makters
krigsfolk, unntatt tropper til hjelp mot fiendtlig overfall, må
trekkes inn i riket uten Stortingets samtykke.
Rikets forsvarsmakt
må heller ikke brukes utenfor rikets grenser uten Stortingets samtykke,
med mindre det er tvingende nødvendig for å forsvare landet.
–
Kongen har høgste
befalinga over forsvarsmakta til riket. Denne makta må ikkje aukast
eller minkast utan samtykke frå Stortinget. Ho må ikkje overlatast
i framande makters teneste, og ingen krigsfolk frå framande makter,
så nær som troppar til hjelp mot fiendsleg overfall, må dragast
inn i riket utan samtykke frå Stortinget.
Forsvarsmakta til
riket må heller ikkje brukast utanfor grensene til riket utan samtykke
frå Stortinget, om det ikkje er tvingande naudsynt for å forsvare
landet.
Alternativ 2:
Regjeringen har høyeste
befaling over rikets forsvarsmakt. Denne makt må ikke
forøkes eller forminskes uten Stortingets samtykke. Den må ikke
overlates i fremmede makters tjeneste, og ingen fremmede makters
krigsfolk, unntatt tropper til hjelp mot fiendtlig overfall, må
trekkes inn i riket uten Stortingets samtykke.
Rikets forsvarsmakt
må heller ikke brukes utenfor rikets grenser uten Stortingets samtykke,
med mindre det er tvingende nødvendig for å forsvare landet.
–
Regjeringa har høgste
befalinga over forsvarsmakta til riket. Denne makta må ikkje aukast
eller minkast utan samtykke frå Stortinget. Ho må ikkje overlatast
i framande makters teneste, og ingen krigsfolk frå framande makter,
så nær som troppar til hjelp mot fiendsleg overfall, må dragast
inn i riket utan samtykke frå Stortinget.
Forsvarsmakta til
riket må heller ikkje brukast utanfor grensene til riket utan samtykke
frå Stortinget, om det ikkje er tvingande naudsynt for å forsvare
landet.
Alternativ 3:
Presidenten har høyeste
befaling over rikets forsvarsmakt. Denne makt må ikke forøkes eller
forminskes uten Stortingets samtykke. Den må ikke overlates
i fremmede makters tjeneste, og ingen fremmede makters krigsfolk,
unntatt tropper til hjelp mot fiendtlig overfall, må trekkes inn
i riket uten Stortingets samtykke.
Rikets forsvarsmakt
må heller ikke brukes utenfor rikets grenser uten Stortingets samtykke,
med mindre det er tvingende nødvendig for å forsvare landet.
–
Presidenten har høgste
befalinga over forsvarsmakta til riket. Denne makta må ikkje aukast
eller minkast utan samtykke frå Stortinget. Ho må ikkje overlatast
i framande makters teneste, og ingen krigsfolk frå framande makter,
så nær som troppar til hjelp mot fiendsleg overfall, må dragast
inn i riket utan samtykke frå Stortinget.
Forsvarsmakta til
riket må heller ikkje brukast utanfor grensene til riket utan samtykke
frå Stortinget, om det ikkje er tvingande naudsynt for å forsvare
landet.